[76] Świeżo po: "Łza" Lauren Kate

"Cierpienie uczy mądrości."

Lauren Kate – Łza

Tytuł: Łza

Autor: Lauren Kate
Wydawnictwo: Galeria Książki
Gatunek: Fantastyka
Ilość stron: 472


Recenzja:

Jakiś czas temu miałam styczność z Lauren Kate przy jej serii "Upadli" - mnie nie zachwyciła ale postanowiłam nie skreślać autorki i przeczytać jej kolejną serię pod tytułem "Łza". Czy u mnie pojawiły się łzy podczas czytania tej książki? 

Eureka to młoda dziewczyna, która nie ma w życiu łatwo, jej ukochana matka umiera w wypadku w którym jej udaje się wyjść cało. Ciało pochłonęło morze i tak na prawdę rodzina nigdy nie mogła pochować Diany, dziewczyna załamana całą sytuacją postanawia popełnić samobójstwo połykając garść tabletek - na jej szczęście czy nieszczęście została odratowana. 

Akcja książki rozgrywa się już po tych wszystkich wydarzeniach, dziewczyna mieszka ze swoim ojcem i jego nową rodziną. Eureka powoli wraca do normalności - zaczyna chodzić do szkoły i spotkać z przyjaciółką. Pewnego feralnego dnia wjechał w jej samochód chłopiec w jej wieku, który sprawił wrażanie kogoś bliskiego, tak bliskiego, że Eureka prawie się przy nim popłakała ze względu na natłok problemów jakie się za nią ciągnęły, a zapomniałam Wam wspomnieć, że dziewczyna raz jedyny w życiu płakała i została spoliczkowana przez swoją matkę z rozkazem aby nigdy, przenigdy nie płakała i tak uczyniła. 

Dziewczyna w spadku po matce otrzymuje dziwną księgę spisaną w języku, który jest jej całkowicie obcy, medalion oraz dziwny kamień. Dziewczyna musi rozwiązać zagadkę tych przedmiotów, rozpoczyna od przetłumaczenia księgi u kobiety, która zna ten stary i wymarły język (i to całkiem blisko bohaterki, cud!). Jak potoczą się losy Eureki? Tego dowiecie się już gdy sami przeczytacie tą pozycję lecz mogę Wam zagwarantować: mrok, magie i tajemnicę, która jest odkrywana z każdą kartką. 

Książka wydaje się być naprawdę interesująca i ma w sobie wątki o zaginionej Atlantydzie (swoją drogą uwielbiam jak gdzieś pojawia się Atlantyda - także dla mnie to na plus), dostajemy od autorki trójkąt miłosny który bardzo mnie męczył bo bohaterkę ciągnęło do tajemniczego chłopca ale się go bała i jednocześnie chciała unikać, zaś jej przyjaciel który również coś do niej czuł nagle traktował ją jak (... tu możecie sobie dopowiedzieć coś negatywnego) ale ciągle uchodziło mu to na sucho i mimo, że zranił dziewczynę jakimiś słowami ona ciągle mu wybaczała i się z nim kumplowała. Te ich relacje były dla mnie bardzo dziwne i nie podobał mi się ten wątek. Sama historia jeśli zbierzemy ją do "kupy" jest przeciętna - są ciekawe aspekty i takie, które są wręcz nielogiczne i to, że jest to fantastyka nie ratuje tego i nie tłumaczy absurdów tej książki. Niejednokrotnie odczuwałam, że autorka sama nie wie o czym pisze i jak potoczą się losy bohaterów - to serio idzie wyczuć (albo tak sobie tylko wmawiać). 

Aby nie owijać w bawełnę wymęczyła mnie troszkę ta książka bo bity tydzień ją czytałam i nie było nic lżej po prostu do mnie nie przypadła akcja i nie wiem jak przebrnę przez tom drugi, który również czeka na mojej półce. Podczas czytania czułam się podobnie jak przy "upadłych" i jeśli autorka ma coś jeszcze w zanadrzu to spasuje. Może nie jest to typowy gniot bo potencjał ma ale jest bardzo chaotyczny i często pojawia się akcja, która jest takim zbędnym tekstem i niepotrzebna nikomu. 

Podrysowując, książka do tragicznych nie należy (czytałam gorsze) ale również nie porywa, ma potencjał ale niewykorzystany, jak uda mi się przebrnąć przez tom drugi to pojawi się u mnie na blogu. 

Ogólna ocena: 5/10